Offtopic do mes(ou case do ano):San Caralampio

Neste Offtopic (mira que xa levaba tempo sen facer un)vou falar da que para moitos é a mellor festa do ano.O San Caralampio,festa dos borrachos,ou "A nosa festa",facendo alusión ó feito de que é unha celebración na que se prescinde da presencia dos foráneos habituais destas datas estivais.O caso é que todo saíu segundo o planificado,e digo esto tanto par ben coma para mal.Digo esto porque a pesar de haber carteis deixando ben claro que o salpicar polar rúas saíase da filosofía da festa,a xente(por chamarlles algo) fixo caso omiso.É unha pena,a pouca falta de respeto e consideración polos que queríamos desfrutar da festa dunha maneira sana no que a comportamento se refire.
A climatoloxía este ano portouse de vicio,xa que se na edición anterior o sol acusou fortemente,causando malestar a todo aquel que estaba baixo os seus raios,este ano estabamos nunha temperatura agradable todo o día.

Puntos a salientar :
-A orquestra D'momento , que foi a que amenizou a noite simplemente,deu vergoña.Entre o playback musical esaxerado que se fixo patente no momento no que vin coma o teclista(ou ese que estaba pulsando as teclas dos teclados) mentres supostamente tocaba se poñía a chaqueta coas duas mans sen verse alterado o seu recital , e a actitude chunga/pija/paleta da cantante(en tódalas súas acepcións) fixose case insufrible,a non ser polos fantásticos bailes dun rapaz que subeu ó palco e que mereceu a copa deste ano.
-A traca foi bastante cañera,incluso demáis.
-Algo que me gusta desta festa,é a función social que ten,que fai que fales e teñas conversas con moita xente que ó longo do ano por diversos motivos,anque non toda a que nos gustaría,pero ese é outro tema.
-A modo de suxerencia teño que dicir que anque sexa unha festa de troula algún bar debería non meterse no papel de bar pachangueiro e poñer algo de boa música,que a algúns tamén nos gusta estar de día tomar unha copa de bo viño coa banda sonora de un bo tema de rock(véxase as famosas txoznas-non sei se sechaman así exactamente- das festas no País Vasco nas que as hai de diferentes tipos de música).Porque haberá xente que cando está borracha lle fai gracias cantar o pajaritos por aqui,ou hola don pepito,...pero tamén existimos os que nos seguimos a emocionar,a pesar do viño, con un bo tema de rock.
Conclusión:É unha festa moi bonita cun certo sentimento de amor patrio que nos une máis do que nos parece,anque sendo case imposible,deberíamos coidar dándo exemplo de comportamento.

Oxalá,que o ano que ven volva facer un cometario así de positivo,ou incluso máis.

PD:Suxerencia persoal:Por favor,melloremos a calidade das orquestras que se traen.Sei que igual o factor económico non permite moito máis ,pero seguro que se buscades ben dámos con algo mellor.

Sucedeu,e sucumbín...

Polo título desta entrada a maioría dos lectroes(se é que hai algún) sabe perfectamente de que se trata.Sí , ó fín o novo disco de MUSE filtrouse na rede,e como era de esperar non agardei a que me chegara a "edición deluxe" para a semana.Era un pastel moi difícil de non saborear.O caso é que a miña copia en vinilo,cd,dvd e lossless chegará igualmente a semana que vén coa mesma ilusión pola miña parte.
Dito esto,imos á valoración que eu fago de dito album despois de escoitalo repetidas veces(de feito mentres escribo esta entrada está soando).Dando por valoradas as dúas que xa se coñecían previamente , imos coas novas.
A canción que dá título ó disco,Resistance(o disco é "The Resistance") podería ir no mesmo estilo de "Map of the Problematique,do anterior disco,pero mellor.Con ese punto bailable pero en plan épico(veredes que a épica está presente en todo o disco).A frase a destacar é "Love is our resistance" facendo referencia á historia de amor dos protagonistas de 1984(George Orwell) , Winston e Julia , os cales atopan no amor o único reducto de libertade no vixiladísimo Londres de 1984(nunha perspectiva do ano 1949).Nota:9/10

Coa pista 3 , Undisclosed Desires , hai algo que hai que destacar,o feito de que o xenio Matt Bellamy deixa de lado tanto a guitarra coma o piano , e colga nos seus ombreiros unha Keytar facendo o que ó meu parecer é o tema máis raro de Muse.A mín ,persoalmente ,gústame.Moitos dirían que é moi poppie.Seguramente a mesma xente que o poñería de temazo se fora factura de Radiohead.Nota:6.5/10

A pista 5 , Guiding Light , é a balada Rock do disco.Cunha melodía moi pegadiza e un solo contundente.É a que menos me sorprendeu.Na liña de Invincible.Nota:7/10

A partir de aquí está o que para mín é o mellor do disco.
Unnatural Selection.Así se chama o track 6 , que perfectamente podería estar ubicado na época de Absolution,para mín o mellor disco de Muse.Con presencia de órgano de igrexa e un punto progresivo.Non sei porqué,pero este tema ,dende a primeira vez que o escoitei , sempre pensei que lle quedaría moi ben un acompañamento vocal de Serj Tankian.Épica pura.Frase a destacar:"No chance for fate,it's unnatural Selection.I want the truth".Nota 9.5/10

Pista 7,MK Ultra.Outra xoia ubicable en Absolution , cañera,coas reminiscencias xa habituais de RATM nos seus riffs,que deixan de todo menos indiferente a quen os escoita.Nota:9/10

Pista 8,Ibelong to You/Mon Coeur S'ouvre a Ta voix .Probando novos estilos en plan R&B con parte en francés e unha melodía do máis interesante.Grata sorpresa.Outra vez volve a sorprender.Nota:8.5/10

Pista 9,10 e 11 :Symphony;Overture,Cross-pollonation and Redemption. A sinfonía que levamos anos esperando que este XENIO fixera.Fíxoa.A mostra definitiva de que o señor Matthew Bellamy entra no olimpo da MÚSICA(sí , con maiúsculas).Paso de facer unha valoración porque non entendo demasiado,por non dicir case nada,do que comúnmente se chama música clásica , e os entendidos chaman música culta.O caso é que só podo dicir : Gracias por crear esta obra.(parece unha esxeración,pero non o é). Nota: 12/10

NOTA XERAL:9.5/10
Conclusión:¿Estamos ante o mellor disco de Muse?Para mín Absolution lévase o ouro.Agora ben a prata está disputada entre este e Origin of Symmetry.
PD:Agora si que espero con ansia o 28 de Novembro.

Recomendacións musicais :

Pois como o propio título dí,este post ten como obxectivo recomendar algúns discos que me están a gustar bastante nestes últimos meses.Moitos son bastante diferentes entre sí,no que a xénero se refire,pero , xa se sabe que dependendo do momento no que se encontre un pois entra mellor unha cousa ou outra.

O primeiro é un que xa leva publicado un ano e pico (de comezos do 2008) e que dende que saiu sempre me gustou anque nos últimos meses gañou un posto no meu top 5 do meu iPod.O disco do que estou a falar é o "The Age of the Understatement" , algo así como "a era na que todo se minimiza" , no que o líder dos Arctic Monkeys , Alex Turner , e o lider de The Rascals,e antes de The Little Flames (teloneiros no seu momento dos monos árticos) , Miles Kane xuntan os seus talentos para fabricar unha xoia que perfectamente podería ser datado nos anos 60-70.The Last Shadow Puppets,así é como se chaman recordan ó Bowie da época de finais dos 60 pricipios dos 70(David Bowie,Space Oddity,Hunky Dory,The Man who sold the world,Ziggy Stardust,...)coa versión,moi lograda, de "In the heat of the morning" .Anque o verdaderiro protagonismo o teñen as suas cancións que fan pensar que estes rapaces levan toda a vida facendo esto.
Aquí vos deixo o video do tema "The Meeting Place"


Aquí tedes o link que atopei pola rede no que o podedes baixar.

O alzamento

Hoxe á tarde supostamente sae á luz o que será o primeiro single de "The Resistance",ou o que é o mesmo o disco de Muse do que falei no post anterior(e en moitísimos máis neste blog).Pero ,como é de costume ,é moi complicado non escapar das redes do leakeado na rede,vaia a redundancia,, polo tanto esta madrugada alguén o puxo na rede.A min gústame.Hai que dicir que é bastante diferente ó que nos tiñan acostumados.Unha das cousas boas é o feito de que a parte lírica segue a ser unha constante na banda , xa que tratan temas relacionados con todo o que comento no post anterior (control social,mental,grandes conspiración,...).
¿Influencias que lle vexo? Pois dende Marilyn Manson , Nine Inch Nails , Depeche Mode , ...

Hai que dicir que dende unha perspectiva global dentro do que é a discografía de Muse ,a banda segue na súa liña de sacar 1ºs singles,sinxelos,pegadizos,e polémicos nas primeiras escoitas.

Aquí vos deixo a letra:


The paranoia is in bloom, the PR
The transmissions will resume
They'll try to push drugs
Keep us all dumbed down and hope that
We will never see the truth around
(So come on!)

Another promise, another scene, another
A package not to keep us trapped in greed
With all the green belts wrapped around our minds
And endless red tape to keep the truth confined
(So come on!)

Chorus
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious

Interchanging mind control
Come let the revolution take its toll if you could
Flick the switch and open your third eye, you'd see that
We should never be afraid to die
(So come on!)

Rise up and take the power back, it's time that
The fat cats had a heart attack, you know that
Their time is coming to an end
We have to unify and watch our flag ascend

Chorus
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious

Hey .. hey ... hey .. hey!
(repeat)

Chorus
They will not force us
They will stop degrading us
They will not control us
We will be victorious

Hey .. hey ... hey .. hey!
(repeat)
Vos diredes(ou non):

Here comes The Resistance

Despois de medio ano sen dar sinais de vida por estes lares,e seguramente provocando o absoluto desinterés dos poucos lectores que xa tiña este humilde sitio , volvo coas pilas a medio cargar xa que ,xa se sabe, no verán sempre hai moitas cousa ás que atender.Pero a ocasión meréceo.
Xa chega Setembro e con él o album que levo esperando tres anos.Sí,estou falando do album de Muse.Chamarase "The Resistance" .Todo él esta rodeado dun secretismo que por agora aguanta de ser leakeado(filtrado).O curioso do disco non é que saia , que para mín é o importante,senón todo o que armaron os de Devon arredor dél e do que trata.Aquí vou intentar contarvos como foi todo dende o último mes.
Antes de nada dicir que , a diferencia dos anteriores discos , nos que nas xiras anteriores se ían coñecendo os temas , neste disco non se sabe por que lado van nin hai nada filtrado nin nada.

Despois de saber que se titularía "The Resistance" , enterámonos que o disco estaría baseado nas obras de George Orwel 1984,(1949) (recomendadísima) e "The Grand Chessboard"(1997), de Zbigniew Brzezinski,-éste último a punto de estar no meu poder- nos que a temática das conpiracións de governos e a manupilación tanto da información como dos propios seres humanos en prol dunha orde social/xeográfica/política ideada e manexada por poucos.
Este álbum,do que se supón,e digo supón(non o estou afirmando) que será un álbum conceptual levou a un novo nivel o fenómeno HYPE,ou sexa todo o que se refire á promoción en plan brutal . Ademáis de usar todas as tecnoloxías da información para chegar ó máximo de xente posible e da maneira máis inmediata , xogaron,moi intelixentemente , coa expectación que xa había.
Comezaron pola publicación do tracklist do disco .Logo deso,organizaron o que os usuarios de www.muse.mu coñecemos como o Proxecto Eurasia , no que rexistrándonos a modo de recrutamento fomos descifrando os acertixos e anagramas que a banda colgaba no twitter e na sua web dende os seus iPhone para así desbloquear as diferentes fases nas que se divide dito proxecto.Cada fase consistía en seguir unhas instruccións que xunto coas coordenadas exactas había que buscar por cada unha das 6 cidades (París,Berlín,Moscú,Dubai,Tokyo e Hong Kong) un pen drive que contiña unha das seis partes nas que estaba dividida a canción titulada "United States of Eurasia(+Collateral Damage)" ,facendo referencia a Eurasia,que é un dos tres "continentes" nos que se divide o mundo na obra de Orwell.

Aquí podedes escoitar "United States of Eurasia" co "Collateral Damage" que se supón que é a parte que activaron (ou non*) os yankees en NYC.Moi bo o detalle do Nocturno de Chopin ó final da canción.
Seguindo co disco , sábese que o xenio Matt Bellamy , creou unha sinfonía en tres partes chamada Exogenesis(Part I:Overture,Part II:Cross Pollination,Part III:Redemption) que cerra o disco.Esto é algo que moitos estabamos esperando dende fai anos,xa que sabiamos da predilección de Bellamy pola musica clásica,que xa meteu en algún dos seus anteriores discos e directos.

Aquí vos deixo o Tracklist do album "The Resistance"(2009) de Muse:

1. Uprising
2. Resistance
3. Undisclosed Desires
4. The United States of Eurasia (+Collateral Damage)
5. Guiding Light
6. Unnatural Selection
7. MK Ultra
8. I Belong to You (+Mon Coeur S’Ouvre A Ta Voix)
9. Exogenesis : Symphony Part I (Overture)
10. Exogenesis: Symphony Part II (Cross Pollination)
11. Exogenesis: Symphony Part III (Redemption)


Por certo,para velos en directo hay dúas datas en España,Barcelona e Madrid.Para Madrid están agotadas e para Barcelona aínda hai.Esto sería normal se non fose porque os concertos son o 27 e 28 de Novembro.E eu xa teño a entrada mercada dende fai mes,non vaia ser ...

Pecha un clásico

A música ao vivo parece que vive un dos seus mellores momentos,eso é innegable.Só basta con moverse por calquera dos festivais que se celebran ó longo do ano para dárse conta deso.
Anque por outra banda grandes "venues" están desaparecendo por diversos motivos.Normativas municipais , reestructuracións urbanísticas , ...
A este respecto vou lembrarme de dous lugares moi míticos da escena tanto madrileña como londinense.Estou a falar de Sala La Riviera e do London Astoria Theatre.
Por sorte , o caso da Riviera é menos grave xa que é algo temporal,anque máis alargado do esperado,xa que é un problema de licencias , e todo esto agravado cos sucesos relacionados co abuso de autoridade e de forza dos servicios privados de seguridade que contratan este tipo de locais.
Problema sen solución é o que sucedeu esta fin de semana co mitiquísimo London Astoria Theatre.Situado no Soho londinense,este cine ,convertido en teatro e posteriormente en sala de concertos foi testigo dende mediados dos anos setenta de do bo facer de bandas que hoxe son lendas ,e de outras que están comezando a ser.A causa do derribo desta "venue" é a construcción dunha nova estación de metro que cruzará a cidade de Leste a Oeste polo centro.
A pesar de que houbo protestas e manifestacións para a conserva deste teatro , non se deu conseguido nada.Tan só dárlle unha despedida esta semana pasada cun concerto no que colaboraron moitos artistas.
Nesta foto que saquei en Setembro de 2006 anunciábase o concerto de Porcupine Tree,a banda inglesa de rock progresivo.

Para renderlle unha pequena homenaxe á esta sala-teatro , aquí vos deixo un video de Radiohead no 94 que posteriormente se editou en DVD co nome de : Radiohead - The Astoria London Live

Non quero Participar

O primeiro de todo é desexarvos un ano novo con moitas cousas boas na vosa vida .
Xa van dous meses e algo máis dende que escribín o último post.Evidentemente foron dous meses cheos de eventos (Nadal,ponte de Decembro,...) ,os cales darían para moitos temas a falar.Anque para estrear este novo ano vou falar de algo que me está a deixar estupefacto.Pensaredes todos que estou a falar do xenocidio palestino,pero non.Non o fago porque é algo moi serio que me crispa demasiado.Falo desa campaña atea e cristiana que está a encher de carteis os autobuses de varias cidades de España.
Dende unha perspectiva imparcial podería dicir que é un acto de libre expresión por parte tanto de asociacións ateas como de asociacións cristiás,pero como este é o meu blog e digo o que a mín me dá a gana ...pois eso.
Anque o políticamente correcto sería dicir que cada un é libre de pensar e crer o que lle veña en gana,que por outra banda é algo co que estou absolutamente dacordo, hai certas manifestacións ,neste caso relixiosas, cun certo carácter de dogma que non me gustan nada.Vendo que a campaña atea utiliza o "probablemente" no seu slogan non afirma nada de maneira categórica paréceme ata sano:"Probablemente dios no existe.Deja de preocuparte y disfruta de la vida."
Pero o que non me gusta nada,por non dicir que detesto ata a saciedade , é o slogan cristiano afirmando categóricamente e sen nada que respalde tal afirmación:"Dios si Existe.Disfruta de la vida de Cristo" . Pero,¿ de que vamos?¿Cál é a base de tal afirmación? Que veña un cristiano deses a xunto miña e me explique:Primeiro ,como se pode ser tan ignorante da vida para afirmar algo que ,por moito que utilicen a fé como excusa, non saben .E segundo,¿que disfrute a vida de Cristo?Señores cristiáns,ás veces dudo se saben que Jesus de Narazet era un axitador de masas e un revolucionario idealista.Ademáis co extremismo que demostran vostedes moitas veces,estou seguro que se vivisen nesa época na que Jesus de Nazaret viviu seguro que a un personaxe coma él o lapidaban por blasfemo ou algo así.
Ademáis , e xa lles digo de antemán , non me utilicen o argumento do libre albedrío para lavarlle as mans a ese deus bondadoso que tanto adoran ante cousas como estas:

Conclusión:Vivide e deixade vivir.