sábado, 6 de noviembre de 2010

Biffy Clyro,ou como agradar sempre de sorpresa



Aquí vai unha entradiña sobre música.Rock procedente de Ayrshire(Escocia) , liderado por Simon Neil .Teñen 5 discos de estudio no seu lombo:Blackened Sky(2002) , The Vertigo of Bliss (2003) , Infinity Land (2004) , Puzzle (2007) e Only Revolutions (2009) .
Amín por momentos lémbranme a Incubus,anque fan unha mestura de estilos que me gusta bastante,porque tanto teñen temas tranquiliños en plan acústico ,coma temas de auténtica caña.
Como curiosidade ,hai unha versión de "Killing in the name " de Rage Against the Machine en acústico nun mini concerto na BBC que a verdeda merece a pena vela/escoitala porque realmente é unha versión en toda regla,considerando como versión unha adapatción da mesma.

Teño que dicir que os coñecín no 2007 cando telonearon a Muse na súa primeira actuación no Estadio de Wembley en Londres , e non me interesei demasiado por eles,porque non os vira en directo.Pero dous anos despois volvendo a ver a Muse en Madrid en Novembro de 2009 estiveron abrindo o seu concerto e a verdade nesa ocasión xa ía algo coñecedor do seu material,e non defraudaron.Para nada.Lembro en concreto o tema Glitter and Trauma do seu terceiro album "Infinity Land" que me me pareceu todavía máis bo pola mestura de ritmos bailables con riffs de caña.Durante os meses seguintes foi o comentario entre os asistentes a aquel concerto:"Os Biffy eran unha banda que en directo dábano todo".

Con aquel tan bo sabor de boca ,só quedaba volver a velos para confirmar o vivido.Chegou a OCASIÓN,e por partida doble.Era a hora(por fin) de ver a MUSE onde había que velos.En casa e ó grande.Wembley Stadium,11th September 2010.Pero gratamente,acompañados de The White Lies(grupo sensación en Londres ó londo deste ano) e Biffy Clyro .
The White Lies,nada que sorprenda.Cabe resaltar que o vocalista desafinaba continuamente.Non vou comentar máis desta banda-creo que non a volvín escoitar dende ese día-.
Chegaron os Biffy , e como chegaron arrasandoabrindo o concerto con The Golden Rule,onde se cabe melloraron o tema de estudio.Era ,parafraseando a un amigo meu,"brasa burra" . Continuaron conun repertorio maioritariamente poboado de emas do seu último disco (Only Revolutions) , pero sen esquecer clásicos da banda.Sobre muse xa falarei longo e tendido noutra entrada na que falarei das tres postas en escena diferente da xira "The Resistance".
Como detalle a destacable,hai que dicir que a banda en Inglaterra arrasa.
Como mostra aquí vos deixo uns videos deles en Area 4 Festival (Alemania) unha semana antes do de Wembley:

1 comentario:

Xaquin dijo...

Grupazo, me gustan bastante y sí me recuerdan a Incubus