Offtopic do mes(ou case do ano):San Caralampio

Neste Offtopic (mira que xa levaba tempo sen facer un)vou falar da que para moitos é a mellor festa do ano.O San Caralampio,festa dos borrachos,ou "A nosa festa",facendo alusión ó feito de que é unha celebración na que se prescinde da presencia dos foráneos habituais destas datas estivais.O caso é que todo saíu segundo o planificado,e digo esto tanto par ben coma para mal.Digo esto porque a pesar de haber carteis deixando ben claro que o salpicar polar rúas saíase da filosofía da festa,a xente(por chamarlles algo) fixo caso omiso.É unha pena,a pouca falta de respeto e consideración polos que queríamos desfrutar da festa dunha maneira sana no que a comportamento se refire.
A climatoloxía este ano portouse de vicio,xa que se na edición anterior o sol acusou fortemente,causando malestar a todo aquel que estaba baixo os seus raios,este ano estabamos nunha temperatura agradable todo o día.

Puntos a salientar :
-A orquestra D'momento , que foi a que amenizou a noite simplemente,deu vergoña.Entre o playback musical esaxerado que se fixo patente no momento no que vin coma o teclista(ou ese que estaba pulsando as teclas dos teclados) mentres supostamente tocaba se poñía a chaqueta coas duas mans sen verse alterado o seu recital , e a actitude chunga/pija/paleta da cantante(en tódalas súas acepcións) fixose case insufrible,a non ser polos fantásticos bailes dun rapaz que subeu ó palco e que mereceu a copa deste ano.
-A traca foi bastante cañera,incluso demáis.
-Algo que me gusta desta festa,é a función social que ten,que fai que fales e teñas conversas con moita xente que ó longo do ano por diversos motivos,anque non toda a que nos gustaría,pero ese é outro tema.
-A modo de suxerencia teño que dicir que anque sexa unha festa de troula algún bar debería non meterse no papel de bar pachangueiro e poñer algo de boa música,que a algúns tamén nos gusta estar de día tomar unha copa de bo viño coa banda sonora de un bo tema de rock(véxase as famosas txoznas-non sei se sechaman así exactamente- das festas no País Vasco nas que as hai de diferentes tipos de música).Porque haberá xente que cando está borracha lle fai gracias cantar o pajaritos por aqui,ou hola don pepito,...pero tamén existimos os que nos seguimos a emocionar,a pesar do viño, con un bo tema de rock.
Conclusión:É unha festa moi bonita cun certo sentimento de amor patrio que nos une máis do que nos parece,anque sendo case imposible,deberíamos coidar dándo exemplo de comportamento.

Oxalá,que o ano que ven volva facer un cometario así de positivo,ou incluso máis.

PD:Suxerencia persoal:Por favor,melloremos a calidade das orquestras que se traen.Sei que igual o factor económico non permite moito máis ,pero seguro que se buscades ben dámos con algo mellor.

Sucedeu,e sucumbín...

Polo título desta entrada a maioría dos lectroes(se é que hai algún) sabe perfectamente de que se trata.Sí , ó fín o novo disco de MUSE filtrouse na rede,e como era de esperar non agardei a que me chegara a "edición deluxe" para a semana.Era un pastel moi difícil de non saborear.O caso é que a miña copia en vinilo,cd,dvd e lossless chegará igualmente a semana que vén coa mesma ilusión pola miña parte.
Dito esto,imos á valoración que eu fago de dito album despois de escoitalo repetidas veces(de feito mentres escribo esta entrada está soando).Dando por valoradas as dúas que xa se coñecían previamente , imos coas novas.
A canción que dá título ó disco,Resistance(o disco é "The Resistance") podería ir no mesmo estilo de "Map of the Problematique,do anterior disco,pero mellor.Con ese punto bailable pero en plan épico(veredes que a épica está presente en todo o disco).A frase a destacar é "Love is our resistance" facendo referencia á historia de amor dos protagonistas de 1984(George Orwell) , Winston e Julia , os cales atopan no amor o único reducto de libertade no vixiladísimo Londres de 1984(nunha perspectiva do ano 1949).Nota:9/10

Coa pista 3 , Undisclosed Desires , hai algo que hai que destacar,o feito de que o xenio Matt Bellamy deixa de lado tanto a guitarra coma o piano , e colga nos seus ombreiros unha Keytar facendo o que ó meu parecer é o tema máis raro de Muse.A mín ,persoalmente ,gústame.Moitos dirían que é moi poppie.Seguramente a mesma xente que o poñería de temazo se fora factura de Radiohead.Nota:6.5/10

A pista 5 , Guiding Light , é a balada Rock do disco.Cunha melodía moi pegadiza e un solo contundente.É a que menos me sorprendeu.Na liña de Invincible.Nota:7/10

A partir de aquí está o que para mín é o mellor do disco.
Unnatural Selection.Así se chama o track 6 , que perfectamente podería estar ubicado na época de Absolution,para mín o mellor disco de Muse.Con presencia de órgano de igrexa e un punto progresivo.Non sei porqué,pero este tema ,dende a primeira vez que o escoitei , sempre pensei que lle quedaría moi ben un acompañamento vocal de Serj Tankian.Épica pura.Frase a destacar:"No chance for fate,it's unnatural Selection.I want the truth".Nota 9.5/10

Pista 7,MK Ultra.Outra xoia ubicable en Absolution , cañera,coas reminiscencias xa habituais de RATM nos seus riffs,que deixan de todo menos indiferente a quen os escoita.Nota:9/10

Pista 8,Ibelong to You/Mon Coeur S'ouvre a Ta voix .Probando novos estilos en plan R&B con parte en francés e unha melodía do máis interesante.Grata sorpresa.Outra vez volve a sorprender.Nota:8.5/10

Pista 9,10 e 11 :Symphony;Overture,Cross-pollonation and Redemption. A sinfonía que levamos anos esperando que este XENIO fixera.Fíxoa.A mostra definitiva de que o señor Matthew Bellamy entra no olimpo da MÚSICA(sí , con maiúsculas).Paso de facer unha valoración porque non entendo demasiado,por non dicir case nada,do que comúnmente se chama música clásica , e os entendidos chaman música culta.O caso é que só podo dicir : Gracias por crear esta obra.(parece unha esxeración,pero non o é). Nota: 12/10

NOTA XERAL:9.5/10
Conclusión:¿Estamos ante o mellor disco de Muse?Para mín Absolution lévase o ouro.Agora ben a prata está disputada entre este e Origin of Symmetry.
PD:Agora si que espero con ansia o 28 de Novembro.

Recomendacións musicais :

Pois como o propio título dí,este post ten como obxectivo recomendar algúns discos que me están a gustar bastante nestes últimos meses.Moitos son bastante diferentes entre sí,no que a xénero se refire,pero , xa se sabe que dependendo do momento no que se encontre un pois entra mellor unha cousa ou outra.

O primeiro é un que xa leva publicado un ano e pico (de comezos do 2008) e que dende que saiu sempre me gustou anque nos últimos meses gañou un posto no meu top 5 do meu iPod.O disco do que estou a falar é o "The Age of the Understatement" , algo así como "a era na que todo se minimiza" , no que o líder dos Arctic Monkeys , Alex Turner , e o lider de The Rascals,e antes de The Little Flames (teloneiros no seu momento dos monos árticos) , Miles Kane xuntan os seus talentos para fabricar unha xoia que perfectamente podería ser datado nos anos 60-70.The Last Shadow Puppets,así é como se chaman recordan ó Bowie da época de finais dos 60 pricipios dos 70(David Bowie,Space Oddity,Hunky Dory,The Man who sold the world,Ziggy Stardust,...)coa versión,moi lograda, de "In the heat of the morning" .Anque o verdaderiro protagonismo o teñen as suas cancións que fan pensar que estes rapaces levan toda a vida facendo esto.
Aquí vos deixo o video do tema "The Meeting Place"


Aquí tedes o link que atopei pola rede no que o podedes baixar.